4 powody dla których warto obejrzeć film "Modigliani pasja tworzenia"

Film nie jest wiernym odzwierciedleniem życia artysty. W fabule jest tyle różnic, że łatwiej chyba wymienić podobieństwa. Sztuka została zepchnięta na dalszy plan przez romans, ale historię Amadeo Modiglianiego i tak warto poznać. Dlaczego?

1. Krótkie dialogi 

Film opiera się na zachowaniach aktorów, którzy nie są skorzy do zwierzeń. Więcej o ich osobowości mówią czyny niż słowa. Fabuła jest wypełniona symbolami, które dotyczą biografii Amadeo Modiglianiego. Jednym z nich jest scena, gdzie Modigliani mówi do Jeanne, że namaluje jej oczy, kiedy pozna jej duszę. 

źródło: stopklatka.pl

2. Oddzielenie życia prywatnego od twórczości 

To prawda, że film nie jest dokładnie przytoczoną biografią Modiglianiego, ale można zauważyć w nim jak traktował swoją pracę. Jego obrazy (wcześniej rzeźby - nie pokazane w filmie) są pełne spokoju, równowagi, idealne i piękne. Z kolei życie, które prowadził, to jeden wielki chaos. Brak stałości emocjonalnej zupełnie nie odbija się w jego twórczości. 

źródło: artimento.pl

3. Rywalizacja z Pablo Picasso 

Obaj artyści są pokazani w filmie jako zazdrośni o swoją twórczość. Bez przerwy rywalizują i tylko to, że spotykają się w tych samych kręgach znajomych sprawia, że się tolerują. Naprawdę ich relacja nie była aż tak zacięta. Picasso wprowadził Modiglianiego w zamożne kręgi i pomógł mu zdobyć pierwsze zlecenie na obraz ("Amazonka"). W filmie nie wspomniano też o portrecie Pablo Picassa, który Amadeo namalował. Zobaczymy za to obraz z podobizną Modiglianiego wykonany przez Picassa w stylu kubistycznym. Ich więź, choć skomplikowana sprawiła, że stali się jedną z ważniejszych par znajomych w artystycznym świecie. 

źródło: ocdn.eu


4. Muzyka 

Myślę, że muzyka jest jednym z kluczowych elementów tego filmu. Doskonale podkreśla znaczenie tytułu - "Pasja tworzenia". Amadeo Modigliani rzeczywiście był artystą z zamiłowania i poświęcił temu życie. O tym, kim zostanie w dorosłym życiu zdecydował jeszcze kiedy był nastolatkiem. Mimo choroby prowadził artystyczne życie w pełnym tego słowa znaczeniu, chociaż nie każdemu taki hulaszczy tryb życia się podobał. Przejmująca muzyka podkreśla, że opowieść jest smutną prozą życia artysty, który nie dbał  o popularność i osiągnął ją dopiero po śmierci. Pięknie wypełnia też momenty przełomowe, jak etap przygotowań wszystkich malarzy do konkursu czy samobójstwo Jeanne. 

___________________

Komentarze

Popularne posty